Пра жыццё Веры Навіцкай (187 (3?) - 19 ??) вядома зусім няшмат, што, нават гады нараджэння і смерці страчаны. Народжаная Шыльдэр-Шульднер, Вера Навіцкая скончыла жаночую гімназію ў Санкт-Пецярбургу (1890), выйшла замуж за Махцэвіча. Падазраюць, што гэта быў Аляксандр Уладзіміравіч Махцэвіч, выпускнік Віленскага пяхотнага вучылішча, павятовы спраўнік Рэжыцкага павятовага паліцэйскага кіравання (1901-03), паліцмайстар горада Дзьвінску (1903-05). У 1905-07 гг. В.С. Махцэвіч пражывала ў Пецярбургу на вул. Басейнай. Тады ж і былі напісаныя яе першыя кнігі. 
      Вера Навіцкая выдатна ведала, пра каго і для каго піша. У 1908 годзе яна стала настаўніцай у горадзе Ліда Віленскай губерні. А калі ў тым жа годзе памерла заснавальніца і начальніца лідскай жаночай гімназіі Марыя Канстанцінаўна Навіцкая, Вера Сяргееўна атрымала ў спадчыну і яе пасаду, і яе мужа Фёдара Людвігавіча, гэтак жа прыняўшы яго прозвішча. Разам з мужам яна завяршае справу, пачатую Марыяй Канстанцінаўнай: у Лідзе з’яўляецца паўнавартасная сярэдняя навучальная ўстанова. У 1912-14 гг. 
       Вера Сяргееўна пад прозвішчам Навіцкая выдала ў Санкт-Пецярбургу і Маскве 5 кніг для дзяўчынак: “Запаветныя куткі” (1911), “Ціхамірныя гады” (1912), “Басурманка” (1914), “Наташа Славіна” (1914) і “ Галя” (1914). Дзве з іх – у вельмі салідных выдавецтвах Вольфа і Сыцін. У гэтыя гады яна была начальніцай лідскай жаночай прыватнай гімназіі і ніхто не сумняваецца, што гэтыя 5 твораў напісаныя ў Лідзе. 
    З мэтай прапаганды творчай спадчыны В.С. Навіцкай, а таксама садзейнічання развіццю творчага патэнцыялу таленавітых літаратараў Лідскага раёна з 2014 года Лідскай раённай бібліятэкай імя Янкі Купалы ладзіцца адкрыты рэгіянальны літаратурны конкурс імя В.С. Навіцкай. Ён праводзіцца 1 раз у два гады.