На далёкай, на братняй зямлі
Ты спачыў, наш пясняр дарагі,
 
Нас пакінуў у тыя дні,
Калі ўся Беларусь – у агні,
 
Дымам чорным заслалася даль,
Паліць вораг – чужога не жаль!..
 
І пакуль што нам з цемры тае
Не дайсці да магілы твае,
 
Не сарваць ля мяжы васілька,
Не паслаць на магілу вянка...
 
На далёкай, на братняй зямлі
Спі спакойна, пясняр дарагі.
 
Праз нягоды, франты, праз драты
Заклікаў помсціць ворагу ты.
 
Кліч пачулі гарачы мы твой
І адважна выходзім у бой.
 
Хоць нам цяжка ў няроўных баях,
Будзе вольнай краіна твая.
 
Зноў распусціцца спалены клён,
Зацвіце валакністы твой лён,
 
Дружнай працай пачнецца наш дзень,
Хоць цябе не сустрэнем нідзе,
 
Выйдзе ў роднае поле жняя, -
І пальецца зноў песня твая...
 
На далёкай, на братняй зямлі
Спі спакойна, пясняр дарагі.

1943 г.